19 Maart 2021 :
Vulkaan Fagradalsfjall ontwaakt na 800 jaar !
Als kind zijnde was ik altijd al gefascineerd door vulkanen, bij verhalen over de Etna of Pompeï hing ik aan de lippen van de verteller.
Toen op 19 maart 2021 het bericht kwam dat de vulkaan Fagradalsfjall op IJsland uitgebarsten was en dat het zelfs mogelijk was om deze te zien, wilde ik hier natuurlijk meteen naartoe. Helaas was daar Corona en waren de grenzen dicht. Toen mij ter ore kwam dat op 14 mei 2021 de eerste vlucht weer naar IJsland mogelijk was heb ik meteen een vlucht geboekt ……………………….. ik was klaar voor mijn allereerste vulkaan ervaring ….. in mijn eentje !!!
Aangekomen in IJsland ben ik, met mijn koffer nog in de auto, meteen doorgereden naar de plek waar de tocht zou beginnen naar de vulkaan. Ik sprak daar met collegafotografen, uit IJsland zelf, die mij uitleg gaven over de tocht, waar ik op moest letten en voor uit moest kijken en ook een beetje wat ik zou kunnen verwachten. Terwijl ik met hen stond te praten zag ik de eerste lava spetters ver achter de bergen in de lucht geworpen worden, het was echt, ik ging een werkende vulkaan in het echt zien !
Na een goede nachtrust en een goed IJslands ontbijt ging ik in de vroege ochtend op weg naar mijn eerste vulkaan ervaring. Ik was gewaarschuwd dat het geen gemakkelijke tocht zou worden omdat de vulkaan in de rauwe natuur van IJsland ligt. Ondanks dat men inmiddels wel een soort van pad had gecreëerd was de tocht van 2.5 uur over de bergen op rollende keien en in de hagel en sneeuw inderdaad behoorlijk zwaar, zeker met een tas op je rug van ongeveer 10 kilo met allemaal fotoapparatuur. Na een uur begon ik bij iedere bocht te hopen dat ik er alsjeblieft al was, maar na iedere bocht was er gewoon weer de volgende berg waar je overheen moest. Maar toen, inderdaad na ongeveer 2.5 á 3 uur ………………………………… daar was hij dan, Fagradallsfjall !!!!!!!
Overweldigend, wat een uitzicht !!!
Met open mond staarde ik naar de lava spuwende vulkaan die met een diep grommend en sissend geluid de lava hoger en hoger de lucht in zwiepte. Ik was zo overweldigd dat ik bijna vergat om foto’s te maken. Bij bovenstaande foto gebruikte ik mijn Sony 200-600 mm. lens, ik had verwacht dat ik de vulkaan van veraf moest fotograferen, uiteindelijk bleek 200 mm. inzoomen al genoeg te zijn omdat je natuurlijk ook de uitspuwende lava op de foto wil hebben. Gelukkig was er nog een soort van internetverbinding en kon ik zelfs met mijn zoons facetimen zodat ook zij mee konden genieten van het schouwspel. Na een poosje begon ik een soort patroon te herkennen wanneer de vulkaan na een pauze weer lava ging spuwen, het gegrom en gesis begon aan te zwellen en begon er rechts aan de onderkant eerst wat lava uit de vulkaan te stromen waarna het gegrom nog meer toenam en je de lava zag kolken en dan over de randen uitgespuwd werd waarna het dan weer rustiger werd en er weer een pauze kwam tot de volgende cyclus.
Intussen was ik erachter gekomen dat ik nog verder kon klimmen rondom het lavaveld en zo nog dichter bij de vulkaan zou kunnen komen. Niet wetende dat dit nog anderhalf uur zou kosten begon ik ook aan deze klim. Onderweg kwam ik tot mijn verbazing lava tegen, gewoon waar ik bij wijze van spreken mijn hand in zou kunnen steken, absoluut niet aan te raden natuurlijk !!!!! De hitte schroeide mijn wangen en heb met verbazing staan te kijken naar de IJslanders die uit hun rugzakken zakken met worstjes haalde, deze op een stok deden en boven de lava hielden om ze te grillen, hahaha, ze smaakte nog lekker ook !! Het lava wat steeds dichterbij werd geduwd had grillige vormen, opeens viel mijn oog op een stuk waar “een wezen probeerde te ontkomen aan het lavamonster”, ik weet, ik heb een rijke fantasie maar dit is wat mijn oog zag in de lavamassa.
Zie jij het weg kruipende wezen van het lavamonster ook ?
Na de nieuwe anderhalf uur durende tocht kwam ik inderdaad dichterbij de vulkaan, wat een machtig gezicht was dit, ik kon letterlijk in de krater kijken naar de kolkende lava, en ervaren. Hier kon ik mijn Sony 70-200 mm lens gebruiken en zelfs op 70 mm. was het af en toe nog te dichtbij. Als de vulkaan begon te spuwen voelde je de hitte en de kracht, het geluid was nog intenser, het gegrom en gegons gaf een ware adrenaline kick ! Hier was ik voor gekomen, het echte ervaren van een vulkaanuitbarsting, de kracht, het geluid, de hitte en het werkelijke natuurgeweld stond vanaf toen in mijn geheugen gegrift !
Omdat ik niet in het donker in mijn eentje de terugtocht wilde doen, vond ik het om 18.00 uur wel tijd om afscheid te nemen van de vulkaan. Wat een geluk heb ik gehad dat ik dit mocht beleven, wat een geluk met zulk goed weer, en wat een geluk dat de wind de goede richting op stond zodat het pad niet was afgesloten omdat er anders giftige dampen bleven hangen. Alles had deze dag meegezeten om mijn ervaring te doen slagen ! Moe maar zeer zeker voldaan, met 2 volle geheugenkaarten, koffers vol herinneringen en belevenissen aanvaarde ik de terugweg, wat een prachtige dag, 1 waarvan ik nooit had gedacht dat ik die zou beleven !!!
Mijn laatste foto van Fagradalsfjall, een natuurgeweld om nooit meer te vergeten !!!